ترکیبات بتن پلیمری
انتشار: دی 22، 1401
بروزرسانی: 16 آذر 1404

ترکیبات بتن پلیمری

ترکیبات بتن پلیمری

جدول 1 زیر به نمایش حجم مصالح دانه درشت براساس اندازه سنگدانه (حاصل از آنالیز دومونی) شرکت قالب بتن می پردازد. یک محدوده کامل از حجم مصالح دانه درشت عملاً مورد استفاده قرار گرفته اند. حجم سنگدانه ها بیشتر است و این محدوده برای MSA بزرگتر است. آنهایی که مبتنی بر انتخاب مصالح، پودر و مقادیر آب از یک سری جداول کلی هستند. با وجود این فرآیند، تمام روش ها نیازمند آزمون نسبت های انتخاب شده هستند.

  • در صورتی که بیش از مقدار مورد نیاز آب به مخلوط بتن اضافه شود پس از تکمیل واکنش، مقداری آب به صورت آزاد در داخل بتن باقی می ماند که پس از سخت شدن بتن باعث پوکی آن و نتیجتاً کاهش مقاومت خواهد شد.
  • درجه بندی کلی یک اسکلت سنگدانه ای نشانگر مساحت کل سنگدانه ها می باشد.
  • امروزه با استفاده از مواد روان کننده می توان آب بتن را حدالامکان کم کرد و در نتیجه مقاومت و روانی آن را افزایش داد.
  • مقدار دانه های کوچکتر از 125/0 میلیمتر در اکثر منحنی های دانه بندی ناچیز می باشد و در منحنی های دانه بندی عموما به صورت ویژه در نظر گرفته نمی شود بلکه همراه با سیمان به دانه های فیلر اضافه می شود.

به کارگیری دیرگیر کننده در هنگام ساخت پیاده روها باعث افزایش زمان موجود برای پرداخت بتن تازه، کاهش هزینه های اضافی ناشی از راه اندازی سایت بچینگ و کاهش احتمال رخ دادن ترک می شود. اضافه کردن دیرگیر کننده به دال بتنی، مقاومت این سازه در برابر ترک خوردگی را افزایش می دهد. نسبت مناسب سنگدانه باعث به حداقل رسانی فضای خالی اسکلت سنگدانه های ترکیبی می شود.

بتن چه کاربردی دارد؟

هر چقدر نسبت آب به سیمان بیشتر باشد، مقدار انقباض نیز بزرگ تر خواهد شد (چون انقباض ناشی از خشک شدن بتن در اثر افزایش حجم آبی که می تواند از بتن خارج شود، بزرگ تر می شود). در این حالت، نیازی به استفاده از ویبراتور یا تحکیم دستی نخواهد بود. به همین دلیل، این بتن ها با عنوان بتن روان نیز شناخته می شوند.

بتن آرمه یا بتن مسلح

سنگدانه های بازیافتی (از ساخت و ساز، تخریب، و زباله های حفاری) به عنوان جایگزینی برای سنگدانه های طبیعی بیش از پیش مورد استفاده قرار می گیرند. باید توجه داشت که مقاومت فشاری با کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش سن بتن رابطه مستقیم دارد (افزایش می یابد). میزان آب لازم برای واکنش های شیمایی در بتن حدوداً ۲۰ درصد وزن سیمان است. وابسته به نوع کاربرد، برای سهولت بیشتر بتن ریزی و تراکم باید نسبت آب به سیمان از ۰٫۲ بزرگتر باشد. «بتن هوادار» ، با اضافه کردن چندین هزار ذره هوا درون بتن های معمولی توسط روش های مخصوص ساخته می شود. حجم هوای وارد شده حدود سه تا شش درصد از حجم کل را تشکیل می دهد.

مقاومت کششی پایین و ایجاد ترک؛ برای رفع این مشکل از تقویت کننده های فولادی، مش یا الیاف دیگر استفاده می شود. بتن، کابرد گسترده ای در ساخت سازه های دریایی نظیر دیوار دریایی، اسکله، آب شکن، موج شکن و دیگر ساز های در معرض آب دارد. بررسی عملکرد این ماده سازه های دریای، نتایج خوبی را نمایش داده است. بتن شالوده اصلی این وسایل است و البته کارایی های بسیار دیگر هم نیز دارد. برای وسایل کوچکتر روش ساخت یک بتن طبیعتا راحت تر است و هر چه مقیاس کار بیشتر می شود بتن مستحکم تری را لازم داریم.